Súdwest-Fryslân

In deze tijden van crisis is het steeds moeilijker voor mensen om betaald werk te vinden. Het kabinetsbeleid van bezuinigen en lastenverzwaringen zorgt voor steeds meer faillissementen en meer werklozen. Het aantal mensen in de bijstand groeit. In Friesland is de situatie nog slechter dan het landelijk gemiddelde.

Toch kiest onze gemeente er voor om de druk op de arbeidsmarkt nog verder te vergroten, door mensen met behoud van uitkering aan het werk te zetten. Werkgevers worden zo voor een habbekrats aan arbeidskrachten geholpen voor werk waar gewoon een eerlijk loon voor betaald zou moeten worden.  

Dit is niet eerlijk tegenover werkzoekenden die niet in de bijstand zitten, zoals mensen in de WW en jongeren die na hun opleiding aan het werk willen. In hun zoektocht naar een baan krijgen ze concurrentie van mensen die door de gemeente ver onder het minimumloon op de arbeidsmarkt gedumpt worden.

De organisatie die dit beleid voor de gemeente uitvoert, Pastiel, heeft eind vorig jaar een rapport gepresenteerd over de resultaten van het eerste halfjaar tewerkstelling. De conclusies van het rapport zijn positief.  Vervelende voetnoot is wel dat de behaalde resultaten in onze gemeente achterblijven bij de resultaten van vorige jaren, toen de gemeente nog zonder Pastiel mensen vanuit de uitkering naar werk begeleidde.

De grote vraag is dus: wat is dan de toegevoegde waarde van dit re-integratie project?

Woensdag 15 januari vergadert de commissie Boarger en Mienskip over Pastiel. Wij roepen de raadsfracties op deze vraag ook serieus te stellen.

De voordelen voor werkgevers zijn duidelijk. Niet duidelijk is of Pastiel bijdraagt aan meer duurzame, structurele werkgelegenheid. Want dat is wat onze gemeente nodig heeft en dat is waar het college en de raad op moeten inzetten.